Bem-vindo!

Bem-vindo, welkom op Pedro Mineiro, een weblog met informatie voor Braziliëgangers en Braziliëvrienden. Ik nodig je van harte uit hier wat rond te struinen. Je kunt de 'labels' in het kader hieronder gebruiken om te zoeken op een specifiek onderwerp. Bezoek je het log voor het eerst? Lees dan de introductietekst 'over dit weblog' voor wat praktische en achtergrondinformatie. Mocht je naar aanleiding van een bericht op dit log een concrete vraag of opmerking hebben, dan ontvang ik graag je mailtje op peter@runhaarmedia.nl. Um abraço, namens Pedro Mineiro, Peter Runhaar

woensdag 25 maart 2009

Parati is een pareltje

Parati is wat mij betreft - na of naast Ouro Preto - het mooiste koloniale stadje van Brazilië. Het stadje ligt op ongeveer vijf uur ‘bussen’ van Rio de Janeiro. De busreis naar Parati is al een belevenis, want nadat de bus zich door de foeilelijke voorsteden van Rio heeft geworsteld wacht de reiziger een paar uur langs de prachtige, grillige kustlijn van de deelstaat.

Parati, dat overigens ook wel Paraty wordt genoemd, is zowel erg mooi als volkomen relaxed. Het stadje werd gesticht in de zeventiende eeuw; vanuit Parati vertrokken de ‘bandeirantes’ naar de binnenlanden van Rio en Minas Gerais, op zoek naar goud en edelmetalen. Het huidige centrum, met een groot aantal prachtig geconserveerde ‘casarões’, herenhuizen, dateert van de achttiende eeuw.

’t Is heerlijk slenteren. ’s avonds over straat, vooral als je het stadje niet middenin het hoogseizoen bezoekt. Het centrum vult zich iedere avond met een mengelmoes van localo’s, toeristen en straatartiesten. Restaurants en pousada’s zijn er in overvloed. Dames, ga niet hooggehakt de straat op, want het centrum is geplaveid met de ‘originele’ kinderkopjes en dat staat erg charmant, maar maakt een wandeling ook tot een wat onevenwichtig avontuur.

Extra leuk aan Parati is dat je ook optimaal kunt profiteren van de omgeving. De stranden van het stadje zelf stellen niet veel voor, maar vlakbij ligt het beeldschone Trindade, met verschillende prachtige stranden. Ieder uur gaat een bus van Parati naar dit stranddorp toe.

Ook een excursie met een zeiljacht (‘escuna’) langs kleine eilandjes – met stops op verschillende bountystranden - is zeer aan te bevelen.

Veel links op de Startkabel

Een goed startpunt voor links naar allerhande Brasil-gerelateerde websites is brazilie.startkabel.nl: veel info en up to date.




maandag 23 maart 2009

"Welke boeken ...?"

“Welke boeken moet ik lezen om Brazilië, de Brazilianen en de Braziliaanse volksaard te leren kennen?” Op deze vraag geeft journalist Bert Ernste antwoord op zijn website. Onder de titel “Boeken voor Braziliëgangers” geeft hij een overzicht van een aantal voorname werken uit de Braziliaanse literatuur. Non-fictie én boeken van Nederlanders over Brazilië ontbreken niet.

Ernste woont een deel van het jaar in Brazilië, en heeft veel over het land gepubliceerd. Elders op zijn site staan verschillende artikelen die hij – onder meer voor NRC Handelsblad – schreef.

Oh ja, nog even over die boeken: zorg dat je in ieder geval een paar mooie titels bij je hebt. Want ’t is heerlijk lezen in de hangmat op de veranda ...

dinsdag 17 maart 2009

Veel, heel veel nationale parken ...

Naast de overdadige natuurlijke rijkdom van het Amazonegebied en de Pantanal heeft Brazilië ook nog een indrukwekkende serie nationale parken, het ene nog mooier dan het andere. De meeste van die parken zijn bij buitenlandse bezoekers nauwelijks bekend, terwijl ze zonder uitzondering een bezoek waard zijn. Een overzicht van de parken in het Engels is te zien op de Engelstalige Wikipedia. Een overzicht in het Portugees staat op de website van Ecoviagem. Op deze site zijn per park ook links naar overnachtingsmogelijkheden opgenomen.

Wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_national_parks_of_Brazil

Ecoviagem: http://www.ecoviagem.com.br/parques-nacionais-brasil/

foto: Serra da Canastra

maandag 16 maart 2009

Encontro das Aguas

Op diverse plekken in het Amazonegebied tref je dit bijzondere fenomeen: het 'encontro das aguas', letterlijk vertaald de 'ontmoeting der wateren'. Bij een encontro das aguas komen twee rivieren samen in een grotere rivier. De wateren uit beide rivieren stromen kilometerslang naast elkaar voordat ze zich vermengen. En omdat de beide rivieren een sterk verschillende kleur hebben, levert dat een fascinerend tafereel. De beroemdste encontro das aguas vind je bij Manaus, waar de wateren uit de diepblauwe Rio Negro en de bruine Rio Solimoes lieflijk langs elkaar glijden, voordat ze in elkaar opgaan in de majestueuze Amazonerivier (zie foto).

donderdag 12 maart 2009

Een Chinees kerkje in Sabará

Het koloniale stadje Sabará - op een steenworp afstand van Belo Horizonte – is niet zo bekend als Ouro Preto, Diamantina of Mariana. Toch is ook dit kleine oude plaatsje een bezoek zeker waard. Al was het maar vanwege op z’n minst twee verrassingselementen. Eerst heb je daar de Nossa Senhora do Ó, een piepklein kerkje uit 1717 waarvan zowel exterieur als interieur onmiskenbaar Chinese kenmerken vertonen.

Een tweede wonderlijk bouwwerk is de Nossa Senhora do Rosario uit 1713, een kerk van een broederschap van slaven, die nooit werd voltooid wegens gebrek aan middelen. De kerk staat tot op de dag van vandaag onafgebouwd in het centrum van Sabará.

zaterdag 7 maart 2009

Volg de Braziliaanse actualiteit

Er zijn natuurlijk talloze online bronnen om de Braziliaanse actualiteit te volgen. Ik noem er twee. Als je de Portugese taal spreekt is de website van Braziliës beste dagblad – de Folha de Sao Paulo – een uitstekende bron om bij te blijven. Een goede Engelstalige bron is Brazzil, een verzamelbak van opiniërende bijdragen over uiteenlopende thema’s uit de Braziliaanse actualiteit.

Folha: http://www.folha.uol.com.br/
Brazzil: http://www.brazzil.com/

vrijdag 6 maart 2009

Top 5: Braziliaanse dieren

Over verschillende thema's geef ik mijn persoonlijke top 5

Hier: grappige en gekke dieren die je veel in Brazilië tegenkomt.

1. Kolibri (in het Portugees ‘beija-flor', of bloemenkussertje)
2. De luiaard, bicho-preguiça
3. Capivara (een soort logge kruising tussen een hamster en een varkentje)
4. Mico leao dourado, een grappig, piepklein aapje
5. Toekan, tucano

Waarom ligt er een miljoenenstad in de jungle?

Manaus is waarschijnlijk de meest wonderlijk gelegen miljoenenstad ter wereld. Je kunt er niet over een snelweg naartoe, je kunt er niet met de trein vertrekken. Naar Manaus - de miljoenenstad middenin een onmetelijke jungle - ga je door de lucht of over het water.

Voor de verklaring achter het ontstaan van een grote stad op duizenden kilometers afstand van de 'bewoonde wereld' moeten we ruim honderd jaar teruggaan in de tijd. Het begon allemaal toen een Ierse veearts, John Boyd Dunlop, wat knutselde aan de fiets van zijn tienjarige zoon en zo, spelenderwijs, de eerste luchtdruk-rubber­band uitvond. Dat was in 1888. Vier jaar later had Edouard Michelin de primeur van de ver­wissel­ba­re auto­band. De autoindustrie kwam net goed op gang in die tijd, en de uit­vindin­gen van Dunlop en Michelin brachten een explo­sie teweeg in de vraag naar rub­ber. Onder­zoekers in Brazilië hadden al eerder bericht dat rubber­palmen in het Amazonegebied over­vloedig aanwe­zig waren.

De rivier­stad Manaus bleek over de diepzee­haven te be­schik­ken die het dich­tst bij de rubber­voor­raden lag. Manaus had in die periode zo'n drie­dui­zend inwo­ners. Hun inkom­sten verwier­ven de bewo­ners van het geïso­leerde stadje uit noten, gedroog­de vis en schild­pad­eie­ren. Dat zou echter razendsnel verande­ren. Grote internati­o­nale bedrijven open­den hun vestigingen. Manaus was plotseling rijk, en het stads­bestuur wist wel wat er met het geld gebeuren moest. Om de nieuwe elite te doen vergeten dat Manaus eigen­lijk op een hopeloze plek in een uiterst onvriendelijk klimaat was gelegen moest, zo redeneerden de lokale regenten, gezorgd worden voor luxe en vertier. En zo werd Manaus één van de eerste steden ter wereld met een elektrische tram. Overal verrezen chique café's waarvoor niet alleen de dran­ken - whisky, cognac en champagne - maar ook de obers werden geïmporteerd. De straten werden betegeld met klinkers uit Portu­gal. En de Booth Line startte met één van zijn stoomschepen een lijnverbinding tussen Manaus en Liver­pool. Als klap op de vuurpijl verrees in 1896 het Teatro Amazonas.

De eerste steen voor het theater was al op 14 februari 1884 gelegd. Voor de constru­ctie van het peperdu­re gebouw werden op­nieuw uitsluitend geïmporteer­de materialen gebruikt. Het marmer kwam uit Verona, de ijzeren trappen uit Engeland. Het theater werd gebouwd in neo-classicistische stijl. Meest opvallen­de onder­deel van het exterieur was de felkleurige koepel, bedekt met 36.000 kera­miektegels die tezamen de vlag van Brazilië vormden. Het theater bood plaats aan 640 men­sen. Regelmatig zouden hier - midden in het oer­woud, op vijftien­honderd kilome­ter varen van de bewoonde wereld - de grootste Europese operasterren optreden.